Για την αρχή

Είμαι η Δάφνη..

Ή για όσους με ξέρουν αλλιώς, το Λαβωμένο Ξωτικό..

Δεν έχω καμία (μα ΚΑΜΙΑ) σχέση με τη δημοσιογραφία.

Ίσως και να την σιχαίνομαι..

(πολύ καπιταλιστική για τα γούστα μου)..

Αλλά μου αρέσει να γράφω..

Ελεύθερα..

Και αυθόρμητα..

Ό, τι βγαίνει από καρδιάς..

Και έτσι ξεκίνησε αυτό το blog..

Είναι κείμενα από καρδιάς..

Ίσως μερικές φορές και χωρίς ειρμό..

Αλλά είναι αυτό..

Μου αρέσει το hip-hop..

Το αγαπάω..

Με αυτό πέρασα την εφηβεία μου..

Με αυτό ίσως ακόμα την περνάω..

Αλλά ποιος μπορεί να αρνηθεί το rock…?

Ποιος μπορεί να αρνηθεί μια ωραία βραδιά με rock ‘n’ roll…?

Ποιος μπορεί να μην ανατριχιάσει με ένα live από cypress hill…?

Και ποιος μπορεί να μην πιει έναν μπάφο στην υγειά του Damian Marley…?

Και βασικά.. υπάρχει κόσμος που δεν ακούει Μητροπάνο πίνοντας τσίπουρα…;

Αγαπάω το αλκοόλ..

Τίποτα καλύτερο δεν υπάρχει από ένα μπουκάλι Bourbon..

Σπάνια, ίσως και να υπάρχει.. λίγο (εντάξει. ΠΟΛΥ.) τσίπουρο..

Από την άλλη.. έμαθα να πίνω αρχίζοντας με τεκίλα..

Αλλά έχω εκτιμήσει λίγο και το τζιν, έτσι για καλοκαίρι..

Εδώ λοιπόν, θα συναντιόμαστε..

Θα τα λέμε..

Με γνωστούς και φίλους..

(και με αγνώστους)..

Και ίσως, ποιος ξέρει, να μαθευτούμε και παραέξω..

(λίγη σημασία έχει)

Εδώ μπορείτε να γράφετε!

Όλοι σας.

Χωρίς λογοκρισία.

Είτε σχόλια,

είτε εμπειρίες,

είτε ιστορίες,

είτε επιστημονικές απόψεις,

είτε οτιδήποτε..

Και εγώ θα τα κοινοποιώ..

Χωρίς λογοκρισία..

Χωρίς φόβο..

(το mail μου θα είναι πάντα διαθέσιμο για κάθε σκέψη)
(προτιμώ ένα πιο κοινωνικοπολιτικό προφίλ, αλλά αυτό δεν αναιρεί πως οτιδήποτε άλλο είναι δεκτό <3 )

Για μουσική,

για ταξίδια,

για γκόμενους και γκόμενες,

για ξίδια,

για γαμήσια,

για σκέψεις,

για ανάγκες,

για επιστήμες,

για κριτικές,

για τα πάντα..

.. Σχεδόν ..

Γιατί..

Οι καλοί λογαριασμοί (θα) κάνουν τους καλούς φίλους..

Δεν έχω καμία σχέση με οτιδήποτε ρατσιστικό,

φασιστικό,

σεξιστικό,

μισογυνίστικο,

ομοφοβικό κλπ ..

Είναι ο μοναδικός όρος που βάζω μέχρι στιγμής..

Αν κάποιος ή κάποια θέλει να γράψει κάτι  τέτοιο..

Καλό θα ήταν να το κάνει κάπου αλλού..

Εδώ -ξεκάθαρα και κατηγορηματικά- δεν χωράει.

Δεν υπάρχει καμία ανοχή!

Ραντεβού λοιπόν, σε κάποιο κείμενο..

Λίγο άτεχνο ή έντεχνο,

λίγο ψαγμένο ή όχι,

λίγο ταξιδιάρικο ή όχι,

λίγο εύκολο ή δύσκολο,

λίγο κατανοητό ή ακατανόητο,

γιατί «ότι έχουμε είμαστε εμείς»

και αυτό τα λέει όλα..

Και επειδή, πρέπει να κάνουμε μια καλή αρχή..
Αφήνω και αυτό..

https://www.youtube.com/watch?v=1MVH18ABvF8

Υ.Γ.:
Κάποτε ήμουν πολύ διστακτική -και ντροπαλή- στο να γράψω το οτιδήποτε..
Κάπου εδώ λοιπόν, πρέπει να πω ένα ευχαριστώ..
Ένα μεγάλο ευχαριστώ..
Υπάρχει ένας άνθρωπος στη ζωή μου, χωρίς τον οποίο πιθανώς δεν θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα..
(απο κάθε άποψη, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα)..

Μακάρι όλοι, και όλες, να βρείτε έναν Άκυ στη ζωή σας..
Να σας δίνει τη δύναμη..
Το βήμα να ακουστείτε..
Την αυτοπεποίθηση να συνεχίσετε..
Την έμπνευση να γράψετε..
Και την παρησσία να γράψετε αυτό που θέλετε και πιστεύετε..

Κάθε ευχαριστώ θα είναι λίγο..
Αλλά θα αξίζει..

Αποστολή κειμένων στο:

greekdafni@gmail.com