«Κι άμα σου τύχει ν’ απαντήσεις και τον παύλο,
να του μιλήσεις είναι ένας καλός μου φίλος..
και έτσι και έχουνε φασίστες και εκεί πάνω,
να μην φοβάσαι.
Θα σε προστατέψει εκείνος..»
(Social Waste & DJ Magnum,
"Θα 'τανε δεν θα 'ταν 15")
Και κάπως έτσι πέρασαν 7 χρόνια από τότε.
7 χρόνια.
7 χρόνια από εκείνο το βράδυ που ο παύλος βγήκε για έναν
καφέ.
Και δεν επέστρεψε ποτέ.
Ώρες ώρες σκέφτομαι τη Μάνα του.
(και εδώ η λέξη Μάνα
πάντα πρέπει να γράφεται με κεφαλαίο)..
Μια Μάνα που χαιρετάει το παιδί της,
που σκέφτεται ότι θα το δει την επόμενη μέρα..
Και δεν το ξαναβλέπει ποτέ.
Πόσο δύσκολο πρέπει να είναι..;
Πόσο πιο δύσκολο γίνεται όσο δεν δικαιώνεσαι..
7 χρόνια πέρασαν από τότε..
Ο παύλος δεν δικαιώθηκε.
Ο παύλος πέθανε.
Αλλά ακόμα και νεκρός, ο παύλος βοηθάει να σκοτωθεί το τέρας
του φασισμού.
Έγινε η αφορμή να αρχίσει η δίκη της χρυσής αυγής.
Να φτάσουν όλα αυτά στο δικαστήριο.
Να πάρει το θέμα διαστάσεις.
Διαστάσεις τέτοιες που πλέον κανείς να μην το ακολουθεί «από άγνοια».
«Επειδή δεν ξέρει».
7 χρόνια.
7 χρόνια τρέχει η δίκη.
Και τώρα ευελπιστούμε να βρει και δικαιοσύνη ο παύλος.
Γιατί μπορεί να το τσακίσει το τέρας,
ακόμα και από εκεί.
Και αυτό είναι δικαίωση.
7 χρόνια η Μάνα αυτή, δεν έχει χάσει δικαστήριο.
Αντιμετωπίζει τους φασίστες αυτής της χώρας,
κοιτάζοντάς τους στα μάτια.
Όχι με μίσος απαραίτητα.
Δεν έχει ανάγκη να τους μισεί.
Η Μάγδα είναι πάνω απ’ αυτό.
Αλλά με πόνο.
Με πόνο που δεν θα ξαναδεί το παιδί της.
Αλήθεια..
Πώς είναι να ξέρεις ότι δεν θα ξανακούσεις τη φωνή του
παιδιού σου..;
Ότι δεν θα ξανακούσεις το κλειδί του να ανοίγει την πόρτα..;
Ότι δεν θα ξαναμαλώσεις μαζί του..;
Και να ξέρεις ότι η υπόθεση εναντίων όλων αυτών που κρατούσαν
το μαχαίρι
(γιατί δεν ήταν μόνο ο ρουπακιάς.
Ποτέ δεν είναι μόνο «ο ρουπακιάς»..
Όσο ναζιστικό σκουπίδι και να είναι,
είναι η τελευταία τρύπα του ζουρνά)
είναι ακόμα ανοιχτή..
7 χρόνια μετά, το κόμμα του ηλία κασιδιάρη,
μπορεί ανοιχτά να συγκεντρώνεται στο λευκό πύργο
και εν μέσω πανδημίας να βγαίνει με τους υποστηρικτές του
και τις ελληνικές σημαίες να ανεμίζουν δεξιά και αριστερά.
Του κασιδιάρη.
Που εκκρεμούν κατηγορίες για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση
και διεύθυνσή της
Αλλά και οπλοκατοχή
7 χρόνια μετά και ο χώρος δεξιά και αριστερά του λευκού
πύργου
γέμισε με σβάστικες και λοιπά φασιστοσύμβολα.
Χωρίς κανείς να ενοχληθεί.
Χωρίς κανείς να κατηγορηθεί.
Παγκάκια, κολώνες και πινακίδες πέριξ του λευκού πύργου,
φέρουν σύμβολα ναζισμού και φασισμού,
έτσι, απροκάλυπτα.
Χωρίς ντροπή.
Και κυρίως χωρίς να ασκηθεί καμία ποινική δίωξη σε κενάναν
«φασιστάκο» που πήρε ένα σπρέι και άρχισε να ξερνάει μίσος.
Φυσικά όμως, κανένα έγκλημα δεν μένει ατιμώρητο
στο εξωτικό,
δεξιό,
φιλοχουντικό
ελλαδιστάν.
Γιατί το βράδυ της τετάρτης, έγιναν συλλήψεις στη
θεσσαλονίκη.
51 άτομα μπαγλαρώσανε.
Για πολλά πράγματα.
Μεταξύ άλλων και για:
Φθορά μνημείων ιδιαίτερα μεγάλης αξίας
Διατάραξη κοινής ειρήνης
Διακεκριμένη φθορά από κοινού πράγματος που χρησιμεύει για κοινό
όφελος και σε καλλιτεχνικό μνημείο
51 άτομα.
51 άτομα από μια αντιφασιστική πορεία.
Που σβήνανε τις σβάστικες και τα λοιπά φασιστοσύμβολα.
ΜΑΛΑΚΕΣ ΣΥΛΛΑΒΑΝΕ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΣΒΗΝΑΝΕ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΥΣ.
Και μάλιστα με κατηγοριες για «βεβήλωση μνημείων» και
παπαριές.
ΚΑΤΑΡΧΑΣ από πότε το παγκάκι και η κολώνα είναι μνημείο.
Κατά δεύτερον, ΜΑΛΑΚΕΣ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ..;
Για να καταλάβω δηλαδή:
Φασίστες «βεβηλωσαν μνημεία» με σβάστικες.
Αντιφασίστες σβήνουν τις σβάστικες.
ΑΣ ΣΥΛΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΓΙΑ ΒΕΒΗΛΩΣΗ
ΜΝΗΜΕΙΟΥ;;;;;;;;;;;;
Τρίζουν τα κόκκαλα των παππούδων σας στο χορτιάτη παιδιά.
ΤΟΥΣ ΣΦΑΞΑΝ ΤΑΓΜΑΤΑΣΦΑΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΧΟΡΤΙΑΤΗ.
Τους σφάξαν γαμώ το χριστό μου.
Σφαγή στο χορτιάτη, σφαγή στο δίστομο,
Σφαγή παύλου, σφαγή λουκμάν
ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΕ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΡΙΕΣ
ΠΟΥ ΣΒΗΝΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ..;
Θέλουμε καθαρή πόλη από ναζιστοσκουπίδια και
φασιστοσκουπίδια.
Θέλουμε να γεμίσει ο θερμαϊκός με όλα αυτά τα σκουπίδια,
αλήθεια.
(τώρα θα μου πείτε, τι μας φταίει ο θερμαϊκός,
σωστά,
ας τους ρίχνουμε στο μελιγαλά να τους είναι και πιο οικείο το
περιβάλλον)..
Για να το κλείσουμε:
Μια δίκη εκκρεμεί.
Μια δικαίωση εκκρεμεί.
Αλλά το τέρας του φασισμού, του ναζισμού και του
πατριωτισμού,
κρατεί καλά εκεί έξω.
Είναι βαθιά ριζωμένο στον μέσο αμόρφωτο έλληνα.
Και αυτό δεν το λύνει καμία δίκη δυστυχώς.
Δεν ξέρω αν τελικά πρέπει να δείρεις τους ναζί.
Ή «να μορφώσεις τους ναζί».
(Θεωρώ ότι χρειάζεται ένας συνδυασμός τους)..
Αλλά σίγουρα δεν μπορείς να τους αφήσεις ελεύθερους να
αλωνίζουν.
Ούτε δικαστικά ελεύθερους
(και περιμένουμε όντως να είναι καταπέλτης η ετυμηγορία του
δικαστηρίου,
στις 7 του οκτώβρη)
ούτε όμως και ελεύθερους γενικότερα.
Να πατάνε πάνω σε κάποια «δημοκρατία»
(Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ)
και να λένε την «γνώμη τους» σε πλατείες,
συγκεντρώσεις,
παγκάκια και κολώνες.
Ο εθνικισμός, ο φασισμός και ο ναζισμός,
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΜΗ.
ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ.
Και καλό είναι να διαλέγουμε τι θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας
(και να έχουμε το θάρρος να στηρίζουμε την επιλογή μας,
όχι να λακίζουμε στην πρώτη δικασιμο
και να κατηγορούμε τους υπόλοιπους φασιστομαλάκες
«φίλους μας»)..
Για το τέλος,
Ευγενική υπενθύμιση:
Φασίστας δολοφόνος δεν γεννιέσαι.
Φασίστας δολοφόνος γίνεσαι.
Και έχεις επιλογή πάντα.
Μπορείς να διαλέξεις να γίνεις φασίστας δολοφόνος.
Μπορείς να διαλέξεις να γίνεις Παύλος.
Και αν έχεις τη δύναμη, μπορεί να διαλέξεις να γίνεις και
Μάνα.
Υ.Γ.1: Δεν θα ήθελα να είμαι η μάνα αυτών των
πραγμάτων
(γιατί έχω πει πολλές φορές την άποψή μου
για την λέξη Άνθρωπος και το περιεχόμενό της)
που έμπαιναν στις αίθουσες των δικαστηρίων
και φώναζαν «αίμα – τιμή – χρυσή αυγή»..
Και πολύ περισσότερο αυτών
που ρωτούσαν αυτή τη Μάνα
«πού είναι ο παύλος σου τώρα».
Η αηδία είναι μεγαλύτερη από τις λέξεις.
Δεν χωράει μέσα σε αυτές.
Υ.Γ.2: Η Μάνα αυτή περίπου πριν έναν χρόνο δήλωσε
ότι
«έχασα τον Παύλο και απέκτησα τόσα παιδιά
Και όταν περπατάω στο δρόμο
με φωνάζουν “μάνα”,
αυτό για μένα είναι συγκλονιστικό».
Κάθε φορά που το διαβάζω, κλαίω.