Εφτά χρόνια νεκρός

 «Κι άμα σου τύχει ν’ απαντήσεις και τον παύλο,

να του μιλήσεις είναι ένας καλός μου φίλος..

και έτσι και έχουνε φασίστες και εκεί πάνω,

να μην φοβάσαι.

Θα σε προστατέψει εκείνος..»

(Social Waste & DJ Magnum,

"Θα 'τανε δεν θα 'ταν 15")

 

Και κάπως έτσι πέρασαν 7 χρόνια από τότε.

7 χρόνια.

7 χρόνια από εκείνο το βράδυ που ο παύλος βγήκε για έναν καφέ.

Και δεν επέστρεψε ποτέ.

Ώρες ώρες σκέφτομαι τη Μάνα του.

(και εδώ η  λέξη Μάνα πάντα πρέπει να γράφεται με κεφαλαίο)..

Μια Μάνα που χαιρετάει το παιδί της,

που σκέφτεται ότι θα το δει την επόμενη μέρα..

Και δεν το ξαναβλέπει ποτέ.

Πόσο δύσκολο πρέπει να είναι..;

Πόσο πιο δύσκολο γίνεται όσο δεν δικαιώνεσαι..

 

7 χρόνια πέρασαν από τότε..

Ο παύλος δεν δικαιώθηκε.

Ο παύλος πέθανε.

Αλλά ακόμα και νεκρός, ο παύλος βοηθάει να σκοτωθεί το τέρας του φασισμού.

Έγινε η αφορμή να αρχίσει η δίκη της χρυσής αυγής.

Να φτάσουν όλα αυτά στο δικαστήριο.

Να πάρει το θέμα διαστάσεις.

Διαστάσεις τέτοιες που πλέον κανείς να μην το ακολουθεί «από άγνοια».

«Επειδή δεν ξέρει».

 

7 χρόνια.

7 χρόνια τρέχει η δίκη.

Και τώρα ευελπιστούμε να βρει και δικαιοσύνη ο παύλος.

Γιατί μπορεί να το τσακίσει το τέρας,

ακόμα και από εκεί.

Και αυτό είναι δικαίωση.

7 χρόνια η Μάνα αυτή, δεν έχει χάσει δικαστήριο.

Αντιμετωπίζει τους φασίστες αυτής της χώρας,

κοιτάζοντάς τους στα μάτια.

Όχι με μίσος απαραίτητα.

Δεν έχει ανάγκη να τους μισεί.

Η Μάγδα είναι πάνω απ’ αυτό.

Αλλά με πόνο.

Με πόνο που δεν θα ξαναδεί το παιδί της.

Αλήθεια..

Πώς είναι να ξέρεις ότι δεν θα ξανακούσεις τη φωνή του παιδιού σου..;

Ότι δεν θα ξανακούσεις το κλειδί του να ανοίγει την πόρτα..;

Ότι δεν θα ξαναμαλώσεις μαζί του..;

Και να ξέρεις ότι η υπόθεση εναντίων όλων αυτών που κρατούσαν το μαχαίρι

(γιατί δεν ήταν μόνο ο ρουπακιάς.

Ποτέ δεν είναι μόνο «ο ρουπακιάς»..

Όσο ναζιστικό σκουπίδι και να είναι,

είναι η τελευταία τρύπα του ζουρνά)

είναι ακόμα ανοιχτή..

 

7 χρόνια μετά, το κόμμα του ηλία κασιδιάρη,

μπορεί ανοιχτά να συγκεντρώνεται στο λευκό πύργο

και εν μέσω πανδημίας να βγαίνει με τους υποστηρικτές του

και τις ελληνικές σημαίες να ανεμίζουν δεξιά και αριστερά.

Του κασιδιάρη.

Που εκκρεμούν κατηγορίες για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση και διεύθυνσή της

Αλλά και οπλοκατοχή

7 χρόνια μετά και ο χώρος δεξιά και αριστερά του λευκού πύργου

γέμισε με σβάστικες και λοιπά φασιστοσύμβολα.

Χωρίς κανείς να ενοχληθεί.

Χωρίς κανείς να κατηγορηθεί.

Παγκάκια, κολώνες και πινακίδες πέριξ του λευκού πύργου,

φέρουν σύμβολα ναζισμού και φασισμού,

έτσι, απροκάλυπτα.

Χωρίς ντροπή.

Και κυρίως χωρίς να ασκηθεί καμία ποινική δίωξη σε κενάναν

«φασιστάκο» που πήρε ένα σπρέι και άρχισε να ξερνάει μίσος.

 

Φυσικά όμως, κανένα έγκλημα δεν μένει ατιμώρητο

στο εξωτικό,

δεξιό,

φιλοχουντικό

ελλαδιστάν.

Γιατί το βράδυ της τετάρτης, έγιναν συλλήψεις στη θεσσαλονίκη.

51 άτομα μπαγλαρώσανε.

Για πολλά πράγματα.

Μεταξύ άλλων και για:

Φθορά μνημείων ιδιαίτερα μεγάλης αξίας

Διατάραξη κοινής ειρήνης

Διακεκριμένη φθορά από κοινού πράγματος που χρησιμεύει για κοινό όφελος και σε καλλιτεχνικό μνημείο

 

51 άτομα.

51 άτομα από μια αντιφασιστική πορεία.

Που σβήνανε τις σβάστικες και τα λοιπά φασιστοσύμβολα.

ΜΑΛΑΚΕΣ ΣΥΛΛΑΒΑΝΕ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΣΒΗΝΑΝΕ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΥΣ.

Και μάλιστα με κατηγοριες για «βεβήλωση μνημείων» και παπαριές.

ΚΑΤΑΡΧΑΣ από πότε το παγκάκι και η κολώνα είναι μνημείο.

Κατά δεύτερον, ΜΑΛΑΚΕΣ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ..;

Για να καταλάβω δηλαδή:

Φασίστες «βεβηλωσαν μνημεία» με σβάστικες.

Αντιφασίστες σβήνουν τις σβάστικες.

ΑΣ ΣΥΛΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΓΙΑ ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΕΙΟΥ;;;;;;;;;;;;

Τρίζουν τα κόκκαλα των παππούδων σας στο χορτιάτη παιδιά.

ΤΟΥΣ ΣΦΑΞΑΝ ΤΑΓΜΑΤΑΣΦΑΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΧΟΡΤΙΑΤΗ.

Τους σφάξαν γαμώ το χριστό μου.

Σφαγή στο χορτιάτη, σφαγή στο δίστομο,

Σφαγή παύλου, σφαγή λουκμάν

ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΕ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΡΙΕΣ

ΠΟΥ ΣΒΗΝΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ..;

Θέλουμε καθαρή πόλη από ναζιστοσκουπίδια και φασιστοσκουπίδια.

Θέλουμε να γεμίσει ο θερμαϊκός με όλα αυτά τα σκουπίδια, αλήθεια.

(τώρα θα μου πείτε, τι μας φταίει ο θερμαϊκός,

σωστά,

ας τους ρίχνουμε στο μελιγαλά να τους είναι και πιο οικείο το περιβάλλον)..

 

Για να το κλείσουμε:

Μια δίκη εκκρεμεί.

Μια δικαίωση εκκρεμεί.

Αλλά το τέρας του φασισμού, του ναζισμού και του πατριωτισμού,

κρατεί καλά εκεί έξω.

Είναι βαθιά ριζωμένο στον μέσο αμόρφωτο έλληνα.

Και αυτό δεν το λύνει καμία δίκη δυστυχώς.

Δεν ξέρω αν τελικά πρέπει να δείρεις τους ναζί.

Ή «να μορφώσεις τους ναζί».

(Θεωρώ ότι χρειάζεται ένας συνδυασμός τους)..

Αλλά σίγουρα δεν μπορείς να τους αφήσεις ελεύθερους να αλωνίζουν.

Ούτε δικαστικά ελεύθερους

(και περιμένουμε όντως να είναι καταπέλτης η ετυμηγορία του δικαστηρίου,

στις 7 του οκτώβρη)

ούτε όμως και ελεύθερους γενικότερα.

Να πατάνε πάνω σε κάποια «δημοκρατία»

(Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ)

και να λένε την «γνώμη τους» σε πλατείες,

συγκεντρώσεις,

παγκάκια και κολώνες.

Ο εθνικισμός, ο φασισμός και ο ναζισμός,

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΜΗ.

ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ.

 

Και καλό είναι να διαλέγουμε τι θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας

(και να έχουμε το θάρρος να στηρίζουμε την επιλογή μας,

όχι να λακίζουμε στην πρώτη δικασιμο

και να κατηγορούμε τους υπόλοιπους φασιστομαλάκες

«φίλους μας»)..

 

Για το τέλος,

Ευγενική υπενθύμιση:

Φασίστας δολοφόνος δεν γεννιέσαι.

Φασίστας δολοφόνος γίνεσαι.

Και έχεις επιλογή πάντα.

Μπορείς να διαλέξεις να γίνεις φασίστας δολοφόνος.

Μπορείς να διαλέξεις να γίνεις Παύλος.

Και αν έχεις τη δύναμη, μπορεί να διαλέξεις να γίνεις και Μάνα.

Υ.Γ.₁: Δεν θα ήθελα να είμαι η μάνα αυτών των πραγμάτων

(γιατί έχω πει πολλές φορές την άποψή μου

για την λέξη Άνθρωπος και το περιεχόμενό της)

που έμπαιναν στις αίθουσες των δικαστηρίων

και φώναζαν «αίμα – τιμή – χρυσή αυγή»..

Και πολύ περισσότερο αυτών

που ρωτούσαν αυτή τη Μάνα

«πού είναι ο παύλος σου τώρα».

Η αηδία είναι μεγαλύτερη από τις λέξεις.

Δεν χωράει μέσα σε αυτές.

 

Υ.Γ.₂: Η Μάνα αυτή περίπου πριν έναν χρόνο δήλωσε ότι

«έχασα τον Παύλο και απέκτησα τόσα παιδιά

Και όταν περπατάω στο δρόμο

 με φωνάζουν “μάνα”, αυτό για μένα είναι συγκλονιστικό».

Κάθε φορά που το διαβάζω, κλαίω.

18 Σεπτέμβρη

Και έφτασε 18 Σεπτέμβρη..

Και κάπου εκεί που άρχισε να πιάνει το μώβ,

Και να πέφτει ο ήλιος..

Άρχισε από πίσω να ακούγεται το Bella Ciao..

Το «εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά»

Μαζί με το «Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ..»

Και για όποιον δεν το κατάλαβε..

Πάνε 4 χρόνια από τότε που πέθανε ο παύλος..

Δεν τον ήξερα..

Τον ήξεραν κάποιοι γνωστοί μου..

Δεν έχει και σημασία..

Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα εξοργίζομαι..

-και δυστυχώς όχι μόνο αυτή-

…

  

Δεν ήταν ο πρώτος που σκοτώθηκε από φασίστα..

Δεν θα είναι (δυστυχώς) ο τελευταίος..

Μακάρι ένα τραγούδι του να άλλαζε τον κόσμο..

Αλλά δεν ξέρω και αν αλλάζει..

Αποφεύγω να συζητάω για την δολοφονία του..

Πάντα οργίζομαι ακόμα πιο πολύ..

Γιατί κάποιοι πάντα θα βρίσκουν τρόπο να την εκμεταλλεύονται.

Για χρήματα, για κοινό, για τηλεθέαση, για μόστρα..

Κάναμε τα στραβά μάτια..

Έφτασαν «οι φαλακροί δίπλα στον κόρφο μας»

Και τώρα τι;

Βγαίνουμε 18 Σεπτέμβρη να κάνουμε τι;

Να φωνάξουμε; Μία ωρίτσα..

Και μετά να πιούμε καφέ..

Ή ρετσίνες.. ή μπύρες..

Μέχρι τον επόμενο Σεπτέμβρη..

  

Μέχρι τότε, θα αφήσουμε τον ομοφοβικό να βρίζει τον γκέι και την λεσβία μπροστά μας..

Θα αφήσουμε τον γείτονά μας να βρίζει τους πακιστανούς «που μας κλέβουν την δουλειά»..

Θα βρίζουμε την γυναίκα που «πηδιέται με όποιον βρει»..

Θα κλείνουμε τα μάτια για να μην βλέπουμε το bullying που δέχεται το παιδάκι..

Θα αγνοούμε τα σχόλια του ελληνάρα που στους παραολυμπιακούς θα σχολιάσει γι’ αυτά τα «ανάπηρα υβρίδια».. 

Και όποτε θέλουμε μια ψήφο, θα θυμόμαστε τον παύλο..

Όποτε θέλουμε να συγκινήσουμε σε ένα λάιβ, θα θυμόμαστε τον παύλο..

Και μετά, θα πάμε και σε μια πορεία και θα εξιλεωθούμε..

(και αργότερα, όταν θα πίνουμε τις μπύρες μας, θα σχολιάσουμε και «την κουνιστή που πέρασε και το γυαλίζει το πόμολο»

.. ή «την πουτάνα που στα 17 της γκαστρώθηκε»..

Ήθελα να γράψω πολλά η αλήθεια είναι..

Αλλά δεν νομίζω ότι έχει και νόημα..

Γιατί και ο ίδιος νομίζω δεν θα έγραφε πολλά.. 

Το μίσος ξεκινάει από μας.

Είναι μέσα μας..

Και είναι παντού..

Δεν ανέβηκαν οι καραφλοί μέσα σε ένα βράδυ..

Ανεβαίνουν ΚΑΘΕ φορά που στην εφορία ακούγεται «ε ρε χρυσή αυγή που σας χρειάζεται» και εσύ δεν μιλάς.

Εγώ δεν μιλάω.

Εμείς δεν μιλάμε.

Ανεβαίνουν κάθε φορά που παρκάρεις στην ράμπα αναπήρων.. 

Κάπου εκεί μέσα στο σχολείο είχα δεχτεί και εγώ επιθέσεις..

Όχι τόσο σωματικές όσο ψυχολογικές..

Από φασίστες.

Από παιδιά 17 &  18 χρονών.

Χρυσαυγίτες.

Στα γραφεία.

Κάθε μέρα.

Φασιστάκια εκκολαπτόμενα.

Γεμάτοι μίσος.

Γιατί ήμουν διαφορετική. Γιατί είχα τζίβες, γιατί έβγαινα, γιατί διασκέδαζα.

Δεν βρέθηκε ούτε ένας να με υπερασπιστεί.

Και τώρα ξαφνικά όλοι εκείνοι είναι στην πορεία για τον παύλο..

Σκότωσε πρώτα τον φασίστα που κρύβεις μέσα σου.

ΑΥΤΟ χρωστάς στον παύλο.

Μάθε στο παιδί σου να αγαπάει το προσφυγάκι,  το παιδί στο αναπηρικό..

Το παιδί χωρίς γονείς. Το παιδί με τον καρκίνο που δεν έχει μαλλιά από τις χημειοθεραπείες.

Και μετά βγες και διαδήλωσε.

Αλλά με την συνείδησή σου καθαρή.

Γνωρίζοντας ότι αυτοί οι γελοίοι, δεν ανέβηκαν εκεί

(και) με τις δικές σου πλάτες.

  

Και γνωρίζοντας ότι δεν φάσκεις και αντιφάσκεις μέσα σου και έξω σου. 

Μην γίνεσαι το μαχαίρι στα χέρια του κάθε ρουπακιά

Γίνε ο στίχος σε κάθε τραγούδι του παύλου..

Και του κάθε παύλου..

Υ.Γ.1: το κείμενο ανέβηκε για πρώτη φορά πριν δύο χρόνια στο blog του Άκυ:

 (http://akysmitsoulis.blogspot.com/2017/09/18.html?q=18)

Από τότε, οι "φαλακροί" ως "κόμμα" έχουν βγει από τη Βουλή.

Έχουν απορροφηθεί αλλού. 

Η δίκη συνεχίζεται.

Και βλέπουμε όλοι τι θα γίνει.

Η μάνα του παύλου κάθε μέρα στην αίθουσα της δίκης παραδίδει μαθήματα.

Μέσα και έξω από αυτή. 

Ποιος να της πει τι..; 

Ποιος δικαστής..; 

Ποια απόφαση..; 

Ποιος φασίστας (φαλακρός ή μη, με κοστούμι ή όχι, με μαχαίρι ή χωρίς)..;

Η μάνα του παύλου έχασε το παιδί της.

Η μάνα του παύλου, βρήκε πολλά άλλα παιδιά.

Παιδιά που την σταματάνε στο δρόμο και την φωνάζουν "μάνα". 

Δικαίωση δε θα βρει ποτέ.

Και πιθανώς ούτε ησυχία.

 Υ.Γ. 2: Υπάρχει ένα τραγούδι:

"Άμα σου τύχει να απαντήσεις και τον παύλο,

να του μιλήσεις, είναι ένας παλιός μου φίλος.

και έτσι και έχουνε φασίστες και εκεί πάνω,

να μην σε νοιάζει θα σε προστατέψει εκείνος.."

( https://www.youtube.com/watch?v=B407RQHLNrE ) 

Από τον "φασίστα" μέσα μας, ένα πράγμα μπορεί να μας προστατέψει.

Το διάβασμα.

Μόνο έτσι ανοίγουν τα στραβά μας.

Σταματάμε να βλέπουμε έθνη, σημαίες, σύνορα, φύλα, γένη.

Αρχίζουμε και βλέπουμε Ανθρώπους.

Αποστολή κειμένων: greekdafni@gmail.com