Δευτέρα 20 Απριλίου 2020

Πασχαλινό Placebo




(το κείμενο ενός πολύ καλού φίλου..)

Τμήμα του χειμάρρου των σκέψεων που με κατακλύζουν σήμερα.
Χριστός Ανέστη; Ε, μαγκιά του!

(..) Μήπως το ψυχολογικό τραύμα δεν υπήρχε εξαρχής και γω απλά φταίω που αισθάνομαι έτσι; Μήπως πιστεύω ότι έχω αυτό το τραύμα ώστε να μπορέσω να δικαιολογήσω το άγχος και την θλίψη που αισθάνομαι τώρα; Μήπως το έχω κάνει καραμέλα; Όχι όχι δεν μπορεί να είναι αυτό, η ψυχολόγος μου είπε ότι αυτό που αισθάνομαι είναι όντως τραύμα.

Δεν υπάρχει αρκετό αλκοόλ. Κανένας δεν πίνει πέρα από μένα και τον αλκοολικό θείο μου που ήρθε επίσκεψη. Ίσως δεν έπρεπε να πιω χθες το βράδυ για να έχω αλκοόλ σήμερα. Μόνο έτσι οι οικογενειακές συγκεντρώσεις και οι γιορτές μπορούν να γίνουν υποφερτές. Έπρεπε να πάρω άλλο ένα μπουκάλι κρασί.

Οι υπόλοιποι περνάνε όντως καλά ή όλοι υποκρίνονται ότι όλα είναι καλά και παίζουν τον ρόλο τους στο θέατρο της ευτυχισμένης οικογένειας? ίσως φοβούνται πως αν φέρουν πάλι στο προσκήνιο τα συναισθήματα τους να χαλάσουν αυτό το τέλειο ψέμα που δημιούργησαν για αυτές τις μέρες, το placebo τους.

Ίσως δεν έχω ξεπεράσει το παρελθόν ή ίσως μπορεί, πολύ απλά, τέτοιες καταστάσεις να ενεργοποιούν ένα μηχανισμό αντιμετώπισης που είναι κατάλοιπο από τοτε που το χρειαζομουν πραγματικά. Μια μέρα είναι θα περάσει.

Τώρα με ρωτάνε "γιατί δεν μιλάς;" "Γιατί είσαι τόσο αντιδραστικός; " "Σταμάτα να εκνευρίζεσαι! Έλεος πια!" "Μια ζωή έτσι είσαι". Τους καταλαβαίνω, ίσως αν ήμουν στη θέση τους και αν είχα τα δικά τους βιώματα να ρωτούσα και να έλεγα τα ίδια πράγματα...

Νιώθω σχεδόν τύψεις που δεν μπορώ να περάσω καλά, όχι όμορφα, απλά καλά! Νιώθω τύψεις που δεν μπορώ να γίνω και 'γω αυτός ο γιος/αδερφός/ανιψιός/εγγονός που είναι χαρισματικός και αγαπά την οικογένειά του και είναι η ψυχή των ήμερων. Ίσως φταίω εγώ που δεν μπορώ να αισθανθώ τους δεσμούς αυτής της οικογένειας. Ίσως ακόμη δεν μπορώ να συγχωρήσω, ίσως ακόμη δεν μπορώ να προχωρήσω. Ή μάλλον, το να βρίσκομαι σε αυτό το περιβάλλον τώρα να με κάνει να σκέφτομαι όλα αυτά τα πράγματα επειδή είμαι στρεσαρισμένος.

Άνοιξα και πάλι αυτή την πόρτα που οδηγεί σε ένα περίεργο σημείο του εγκεφάλου μου. Μπήκα σε αυτή τη λούπα σκέψης και συναισθημάτων τα οποία κατέκλυζαν την σκέψη μου από παιδί. Δεν ξέρω, ίσως φταίει και ο εγκλεισμός.

Ίσως η καλύτερη επιλογή για σήμερα θα ήταν να γίνω σκουπίδι από το αλκοόλ να μην αισθανθώ τίποτα για ακόμη μια φορά και να αράξω με τον αλκοολικό θείο μου.

Ναι, ίσως έπρεπε να αγοράσω μια τεκίλα τελικά.


Αποστολή κειμένων στο: greekdafni@gmail.com

Αχ..
Δεν ξέρεις πόσο σε νιώθω..
Όλο αυτό με τις προσδοκίες..
Όλο αυτό με τα placebo.. 
Όλο αυτό που δε χωράς πουθενά..
Πόσες φορές τα σκέφτομαι και εγώ.. 
Κάθε χρόνο..
Σε κάθε σύναξη..
Και τι να σου κάνει και η τεκίλα..;
Bourbon να πίνεις, δεν κάνει μεθύσι ;)
Όσο για το στρες των ημερών..
Το καλό του εγκλεισμού..
Γλιτώσαμε από μεγάλα τραπέζια με θείους και θείες, ξαδέρφια, συννυφάδες, συγκούμπαρους, παρακούμπαρους.. 
Και έγινε η κατάσταση πιο διαχειρίσιμη (ψυχολογικά, βεβαίως βεβαίως)..
Υπομονή..
Αλκοόλ..
Και μια μέρα είναι, θα περάσει, ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΠΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ <3 

Παρασκευή 17 Απριλίου 2020

Ρε μπαγάσα..




(το κείμενο της Λίας)

Νοέμβριος 2019, Μάρτιος 2020.
Δεν πιστεύαμε ότι θα ερχόταν αυτή η χρονιά.

Νοέμβριος 2019. και ο νονός μου, όντας και 88 χρονών, δεν θα τα καταφέρει.Παίρνω τηλέφωνο αυτόν τον αγαπημένο μου άνθρωπο ακούγοντάς τον πρώτη φορά στα 24 μου να μου φωνάζει. "Να κάτσεις εκεί που κάθεσαι, ακούς: Είναι δώρον άδωρον. Μην τολμήσεις να έρθεις." …

Covid 19 και  "Μην έρθεις γιατί ο μπαμπάς είναι ευπαθής ομάδα" ...
16 Μαρτίου, πρώτη μέρα καραντίνας και "Λία έλα, ο μπαμπάς δεν είναι καλά"...

18 Μαρτίου 2020, ο μπαμπάς μου έχοντας πει όλα όσα ήθελε σε μένα τα τελευταία 24 χρόνια, φεύγει.  Δεν έχω τελευταία λόγια, ούτε σημειώματα.  Έχω πολλά βιβλία, πολλά ποιηματάκια που μου έγραφε και πολλές φωτογραφίες.

Δεν πίστευα ότι θα χάσω  2 ανθρώπους σε τέσσερις μήνες. Πιο σωστά, δεν περίμενα να χάσω αυτούς τους ανθρώπους. Και αν υπάρχει κάτι μετά από δω, είναι μεγάλο αυτό το "αν", αυτοί οι δύο θα ναι μαζί και θα περνάνε και καλά. Και ας κάτσουμε εμείς εδώ στην καραντίνα να σκεφτόμαστε ποιο νούμερο είναι το σουπερμάρκετ στη λίστα μετακίνησης.

Η ζωή προχωρά και εσύ το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να την πιάσεις από τα μαλλιά και να δεις που θα σε βγάλει. Λίγο πιο σοφός πλέον. Λίγο πιο ήρεμος γιατί το χειρότερο σου συνέβη.

Θα 'χω τους στίχους ενός αγαπημένο σου τραγουδιού στο μυαλό και θα προχωράω όπως μου έμαθες:

"Όχι σε όλα, που κουρέλια κάνουν τα όνειρά μου,
τα 'χω γραμμένα κι έχω φτιάξει τον κρυφό έρωτά μου"

Αποστολή κειμένων στο: greekdafni@gmail.com

Λία μου..
Δύο απώλειες..
Και δύο σημαντικές απώλειες..
Και ένα κενό δυσαναπλήρωτο..
Ένα κενό που σε βάζει πάντα να σκεφτείς:
"Τι αξίζει τελικά..;"
Είσαι όντως λίγο πιο σοφός.
Και λίγο πιο ήρεμος.
Και προχωράς.
Γιατί αυτό έμαθες να κάνεις
και αυτό θα κάνεις..
Κρατάς όσα πρέπει, όσα πήρες, όσα έμαθες
και προχωράς..

Τρίτη 14 Απριλίου 2020

New Age Πρωτοχριστιανοί - Καραντίνα Edition




Ημερολόγιο καραντίνας αυτοπεριορισμού ημέρα ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΛΕΟΝ.
Μπήκαμε αισίως στην Μεγάλη Εβδομάδα,
συνεχίζουμε να είμαστε σε κατ’ οίκον περιορισμό,
και έχω βάσιμες υποψίες ότι θα μας ξεχάσουν έτσι,
δε θα μας ξαναβγάλουν στον έξω κόσμο..

Με τον καιρό θα πάθουμε και κάτι σε «Σύνδρομο της Στοκχόλμης»,
δε θα θέλουμε να βγούμε παραέξω.
Θα το συνηθίσουμε.
Οι καναπέδες πλέον στα σπίτια πρέπει να έχουν κάνει γούβα από τον κώλο μας,
θα κατέβουν και σε διαμαρτυρία σύντομα.
Καναπέδες και σκύλοι.
ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΧΟΥΜΕ ΕΞΟΝΤΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΚΥΛΟΥΣ ΣΤΗ ΒΟΛΤΑ.

Και καθημερινή συνήθεια πλέον, έχε γίνει ο Χαρδαλιάς (σιχαίνομαι)..
Σήμερα λοιπόν, το τελευταίο που ανακοίνωσε,
ήταν το κλείσιμο των νεκροταφείων την Μεγάλη Παρασκευή.
Ναι;
Ναι!

Αμ δε!
Οι χριστιανοί έχουν ξεφύγει προς πάσα κατεύθυνση!
ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ.
Τα έχουν βάλει με την κυβέρνηση (την οποία ΑΥΤΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ
γιατί ο τσίπρας ήταν άθεος – το θυμόμαστε όλοι αυτό, ε;)
γιατί δεν τους άφησε να πάνε στην εκκλησία και να γλείφουν κουταλάκια
και να πάνε στα νεκροταφεία ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.
Και καλούν σε μαζικές διαμαρτυρίες.
Να ξεχυθούνε όλοι στους δρόμους.
Να πάνε ομαδικά.
Ομαδικά.
Μεγάλη Παρασκευή.
ΕΙΔΙΚΑ.
Λες και χάθηκαν οι μέρες.
Λες και δεν μπορούν να πάνε άλλη μέρα.

Να ξεκαθαρίσω κάτι:
δέχομαι ότι ο κόσμος πρέπει να πενθεί τους νεκρούς του και να τους τιμάει με όποιο τρόπο νομίζει.
Αλλά κάπου ώπα!
Υπάρχουν οι χριστιανοί.
Και υπάρχουν και οι χριστιανοταλιμπάν.
Και ειδικά από τους δεύτερους, έχουμε γεμίσει!
Πάντα είχαμε, αλλά τώρα έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι!
Την είδαν πρωτοχριστιανοί.
Οσιομάρτυρες.
Και δεν ξερωγω τι άλλο.
Αντίσταση απέναντι στη μασονία που μας κυβερνά!

Και έχουν και τρομερά επιχειρήματα, έτσι;
«Τα σουπερμάρκετ είναι ανοιχτά, αλλά οι ναοί και τα νεκροταφεία κλειστά».
Μιλάμε για ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ.
Να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε πλέον τη βούρτσα από την πούτσα!

Λες και μόνο αυτοί είναι πιστοί.
Λες και μόνο αυτοί στερούνται την πίστη τους.
Και στην τελική λες και θα πάθουν κάτι αν κάνουν λίγη υπομονή.
ΟΠΩΣ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.
Γιατί, είναι και οι άλλοι.
Αυτοί που κάνουν υπομονή.
Που πιστεύουν σπίτι τους.
Ήσυχα και ωραία.
Που δεν μας ζαλίζουν τον έρωτα (για να μην πω κάτι χειρότερο)
και που φυσικά δεν είναι λιγότερο θρήσκοι από τους άλλους.

Και για να τελειώνουμε πλέον με το θέμα:
ΌΧΙ, όταν είσαι βλαμμένος και κάνεις παπαριές, μια χαρά θα ασκούμε κριτική στην πίστη σου.
Γιατί εξαιτίας σου πιθανώς θα δούμε τον ήλιο και τον έξω κόσμο κατά τον αύγουστο.
Η πίστη είναι κάτι προσωπικό.
Κάτι που βοηθάει πολλούς ανθρώπους σε δύσκολες στιγμές.
Και με την πίστη σου δεν τα έχει βάλει κανείς.
Τα έχουμε βάλει με την ΔΙΚΗ ΣΟΥ επικινδυνότητα.
Με την ΔΙΚΗ ΣΟΥ ανευθυνότητα.
Και στην τελική με την ΔΙΚΗ ΣΟΥ αμορφωσιά.
Διότι εξαιτίας αυτών, όλοι οι υπόλοιποι -μη χριστιανοταλιμπάν- πιστοί,
θα στερηθούν πολλά περισσότερα.
Μείνε λοιπόν μέσα, μπας και βγούμε καμία μέρα όλοι οι υπόλοιποι.
Δε θα γίνεις ούτε ήρωας, ούτε άγιος, αν εν μέσω καραντίνας πας και γλείφεις το ίδιο κουτάλι με άλλους 100!
Το πολύ πολύ, να γίνεις μακαρίτης!

Αποστολή κειμένων στο: greekdafni@gmail.com

Υ.Γ.: Το πιστεύω (αλήθεια το πιστεύω) ότι μερικοί δεν θα έπρεπε να βγουν από τα σπίτια, ούτε μετά τη λήξη όλου αυτού. Σε φαση: καλούσες στο Facebook κόσμο να πάει να μεταλάβει εν μέσω πανδημίας; Έδινες συγχαρητήρια στον τράγο που κοινωνούσε κόσμο εν μέσω πανδημίας; ΜΕΙΝΕ ΣΠΙΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2025 ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΝ ΣΤΡΩΣΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ.

Κυριακή 5 Απριλίου 2020

Silver Spur




Παίζαμε ένα παιχνίδι πάνω..
Στην φοιτητική Θεσσαλονίκη..
Κάθε φορά που θέλαμε να γνωριστούμε..
Και να σπάσει ο πάγος.. 

"Τι θα ήσουν.. "

Ρωτάς.. "Αν ήσουν ζώο, τι θα ήσουν.. "
Και σου απαντάει..
Και γνωρίζεστε..
 
Έτσι και τώρα..
Χωρίς να φαίνονται οι ερωτήσεις..
Μόνο οι απαντήσεις..

Για κάτι που αγάπησα πολύ..
Και για κάτι που αγαπήσανε και άλλοι πολύ..

Έτσι λοιπόν, το Silver Spur..

Και αν ήταν ποτό, θα ήταν bourbon..
Αν ήταν μουσική, θα ήταν blues..
Αν ήταν σχέση, θα ήταν έρωτας.. εγκεφαλικός..
(Που αρχίζει από φιλία και γίνεται το απόλυτο)..
Αν απ’ την άλλη ήταν έρωτας, θα ήταν θυελλώδης..
Που ξεκινάει με την πρώτη ματιά και σε συνεπαίρνει σε μια δύνη, για πάντα..
Και σου αρέσει..
Δε θες να γλιτώσεις ή να λυτρωθείς..
Γιατί σου αρέσει..

Αν ήταν υλικό, θα ήταν ξύλο..  Που κρατάει την υγρασία και μυρίζει υπέροχα..
Αν ήταν συναίσθημα, θα ήταν οικειότητα .. Γιατί είναι.. Αυτό είναι..
Αν ήταν χρώμα, θα ήταν καφέ..  του ξύλου.. το βαθύ, οικείο, αγαπημένο καφέ..  
Αν ήταν αίσθηση, θα ήταν ελευθερία..
Αν ήταν όχημα, θα ήταν μηχανή..

Αν ήταν στοιχείο της φύσης, θα ήταν άνεμος..  δυνατός και ανεξέλεγκτος..
Αν ήταν τσιγάρο, θα ήτανε Winston.. λευκό με μπλε ρίγες..
Αν ήταν υλικό, θα  ήταν βινύλιο..  Γιατί αυτό ξέρει να παίζει μουσική έτσι..  σε δίσκους..

Και εν τέλει, δεν ξέρω  τι είναι..
Είναι αυτό που αγαπήσαμε..
Αυτό που διαλέξαμε..
Και αυτό που δεν αντικαθίσταται..
Δεν αναπληρώνεται..
Όπως και κάθε τι πανέμορφο και μοναδικό..
Όπως και κάθε μεγάλος, αιώνιος και καθοριστικός έρωτας..

Αποστολή κειμένων στο: greekdafni@gmail.com



Υ.Γ.: Αναφορά σε αυτό το μαγαζί, δεν γίνεται χωρίς αναφορά σε αυτό το τραγούδι:


Υ.Γ.2: Τα 13 χρόνια μας βρήκαν κλειστούς..
Δεν κάναμε πάρτυ..
Δεν ήπιαμε τον κώλο μας..
Τα 14 χρόνια θα μας βρουν μια βδομάδα μεθυσμένους ^^
(and that's a promise ^^)


Τετάρτη 1 Απριλίου 2020

Βγάλε τη Πρίζα




Φτάσαμε λοιπόν στον αυτοπεριορισμό – ημέρα ΔΕ-ΘΥΜΑΜΑΙ-ΟΥΤΕ-ΚΑΝ.
Προσπαθούμε όλοι.
Άλλοι λίγο.
Άλλοι πολύ.
Άλλοι καθόλου.

Προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να «ξεφεύγουμε» απ’ όλο αυτό.
Σειρές.
Ταινίες.
Γράψιμο.
Πλέξιμο.
Διάβασμα.
Σπρώχνουμε τις ώρες μπας και περάσουν.
Γιατί αυτό περιμένουμε.
Να περάσουν.

Και έτσι, λίγο πολύ, παλεύονται οι μέρες.
Και έτσι, λίγο πολύ, παλεύονται και οι νύχτες.
- μεταξύ μας, δεν έχει και πολύ μεγάλη διαφορά αν έξω έχει ήλιο ή φεγγάρι πλέον.
Όλα ίδια. Ένα. Καμία διαφορά –

Βρεθήκαμε λοιπόν όλοι στις πόλεις «μας».
Όλοι στα «σπίτια μας»..
Ξέρετε γιατί χρειάζονται τα εισαγωγικά.
Τα νιώθετε, τα ζείτε..
Και προσπαθούμε να επιζήσουμε.
(γιατί όσοι δεν πάμε από κάποιον ιό-μάστιγα της εποχής,
θα πάμε από νεύρα..
Ή θα πάμε επειδή θα έχουμε αυτοκτονήσει..
Ή ΘΑ ΠΑΜΕ ΦΥΛΑΚΗ, όχι εγώ, μία απ’ το χωριό, δεν την ξέρετε, δεν έχει Facebook)..

Και αλήθεια, πολλά πράγματα δεν παλεύονται.
Αλλά ένα είναι το βασικότερο.
ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΡΕ ΦΙΛΕ.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι:
Βλέπω τηλεόραση..
Και Master Chef θα δω..
Και Luther θα δω..
Και Σαββατογεννημένες θα δω..
Και πολλά άλλα..
Αλλά ειδήσεις..;
Υπάρχει κόσμος που ΑΚΟΜΑ, το 2020, βλέπει ειδήσεις..;

Ξέρετε, εμείς εδώ έχουμε το εξής φαινόμενο:
«ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΝΕ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΛΕΝΕ.
ΩΠΑ. ΠΗΓΕ ΔΥΟ. ΒΑΛΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΙΔΗΣΕΙΣ. ΟΛΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΣΗΡΙΑΛ;
ΕΔΩ ΚΑΙΓΕΤΑΙ  Ο ΚΟΣΜΟΣ»
Και δώστου η μαλακία να πάει και να έρχεται..
Και προφανώς, το φαινόμενο δεν είναι μοναδικό εδώ στο σπίτι..
Είναι και αλλού.
Είναι πολλοί.

Δεν ξέρω τι είδους «βίτσιο» (;), «μαζοχισμός» (;) είναι όλο αυτό..
Από τη μία «αναγνωρίζω ότι μου πουλάνε φούμαρα οι ειδήσεις»
Και από την άλλη «ΕΛΑ ΒΑΛΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΔΩΣΤΕ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΛΑΟ»..

Και φυσικά, η παραπληροφόρηση πάει και έρχεται..
Η μία ψεύτικη είδηση ακολουθεί την άλλη..
Η κριτική σκέψη είναι «να ‘χαμε να λέγαμε»..

«- Το είπαν στις ειδήσεις..
- ….
- Σ’ όλα τα κανάλια!
- …..
- Ε καλά τώρα, όλοι λένε ψέματα, μόνο εσύ ξέρεις..»

Είναι κλασικός ο διάλογος και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις,
καθόλου τυχαία και συμπτωματική δεν είναι.
Σε κάθε σπίτι παίζει και από ένας τέτοιος..

Εγώ κατέληξα ότι όλο αυτό μας αρέσει.
Το απολαμβάνουμε.
Απολαμβάνουμε να τρώμε σανό.
Μας αρέσει η γεύση του.
Φοβόμαστε ότι δεν θα πάρουμε την καθημερινή μας δόση.
Δε θα παραπληροφορηθούμε αρκετά.
Και μας αρέσει και η γκρίνια.
Να λέμε ότι «είναι πληρωμένες οι ειδήσεις και λένε ότι τους συμφέρει».
Αλλά να τις βλέπουμε!
Να τις ακούμε..
Να τις ζούμε..
Έχουν γίνει εθισμός.
Νομίζουμε ότι αν δεν δούμε το δελτίο των δύο και το δελτίο των οκτώ, ΚΑΤΙ ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ.
Θα σταματήσουμε να αναπνέουμε.
Λες και δεν μπορούμε να μάθουμε τα νέα από αλλού.
Λες και δεν έχουμε το ίντερνετ στα χέρια μας για πολύ πιο αξιόπιστη (και σφαιρική) πληροφόρηση.
Όόόόχι.
Εμείς θέλουμε την δόση μας από δελτίο ΣΚΑΙ.
Αν δεν ενημερωθούμε με Σία και Πορδοσάλτε, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ.

Καλά, για το Οpen δεν χρειάζεται να πούμε!
Παιδιά υπάρχει κόσμο που είδε Open.
ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ.
ΜΑΛΑΚΕΣ.
7 χρόνια κοντεύω Θεσσαλονίκη.
Ποδηλάτες να πέφτουν στη θάλασσα, δεν είδα.
Και μάλιστα οικειοθελώς.
Να περνάνε μπροστά από την κάμερα και να βουτάνε στη θάλασσα.
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.
ΑΛΗΘΕΙΑ.
«Γεμάάάάτη η παραλία θεσσαλονίκης»..
Και τα περνάνε δύο ποδήλατα μπροστά από την κάμερα, με κατεύθυνση προς τη θάλασσα..
Είχαμε ξεφύγει και από πριν, αλλά τώρα χάσαμε και το λίγο μυαλό που είχαμε!

Για να κλείνουμε (πάει και δύο, πρέπει να δούμε ειδήσεις,
ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΧΝΙΕΣΤΕ)..
Μαγική συσκευή η τηλεόραση.
Και το πιο μαγικό στην όλη διαδικασία, είναι το τηλεκοντρόλ.
Το παίρνεις και ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΚΑΝΑΛΙ.
Ή την κλείνεις!
Μαγικό;
Ναι ναι, συμβαίνει.
Υπάρχει κόσμος που ζει χωρίς τηλεόραση.
Και όμως, ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΤΑΙ.
Και ενδεχομένως, ενημερώνεται και πιο έγκυρα.
Μια απόφαση είναι.
Τίποτα δύσκολο.

Αποστολή κειμένων στο: 
greekdafni@gmail.com

Υ.Γ.: Ατελείωτη η ραπ παραγωγή για το όλο θέμα,
αλλά ξεχώρισα μερικά..:

(1) Βγάλε την Πρίζα – Active Member & Winston Irie
“Βγάλε την πρίζα - μια τελευταία ευκαιρία
πριν μας τελειώσουν μαλάκα.”

(2) Μιλάει και Λέει – Taburo Bota
“Στην τηλεόραση να παίζει Πρετεντέρη.
Σύνταξη κομμένη στη μέση με το μαχαίρι,
αλλά με εθνική συνείδηση «σαν καλό Ελληνόπουλο»”

(3) Τι άλλο να κάνω – Social Waste
“Σου πα τις ειδήσεις τις έχουν κανάλια και τα κανάλια αφεντικά
[…]
Μα έχει γεμίσει ο τόπος μπάτσους και δε γουστάρω τέτοια ρουτίνα
Φυλάν τη Βουλή, τα κανάλια, το Δέντρο, την τράπεζά τους
Για να στο κάνω λιανά, ξέρεις τώρα, ότι τους πουν τα αφεντικά τους”