Εσύ ελεύθερη τέχνη, ανελευθέρων λαών

 (Ο τίτλος από Στίχοιμα...

https://www.youtube.com/watch?v=svgPJTGYdLs&ab_channel=StixoimaOfficial)

Και αν έχουμε καιρό να τα πούμε, τι μ’ αυτό.

Καμία σημασία δεν έχει..

Και ίσως τα λέμε πιο συχνά από εδώ και πέρα..

(ίσως πάλι μας λογοκρίνουν, και δεν τα ξαναπούμε)..

 

Τώρα θα μου πεις, ποιος να λογοκρίνει ένα blog που δεν το ξέρει ούτε η μάνα του

(ΓΕΙΑ ΜΑΜΑΑΑ!!!!)

και γιατί..

 

Και θα σου πω ότι γενικά,

ποιος περίμενε τόση λογοκρισία

και γιατί..

 

Θυμάμαι πριν από χρόνια, στη θεσσαλονίκη, να μιλάω με έναν φίλο, μουσικό:
- Γιατί δεν παίζετε και στα τρίκαλα γιάννη;

- Ε.. να.. τα τρίκαλα είναι και λίγο φασιστούπολη..

 

Και τότε απόρησα.

Γιατί το ξέρει αυτός και δεν είχα πάρει πρέφα εγώ.

Και τώρα θέλω να τον βρω και να του φωνάξω,

«ΝΑΙ ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ, ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΦΑΣΙΣΤΟΥΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ».

 

Γιατί δεν μπορώ να δεχτώ κάτι άλλο.

Δεν μπορώ να δεχτώ ότι εν έτει 2025 ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΤΑΙ μια παράσταση.

ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.

ΜΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ.

Επειδή έβαλαν το χεράκι τους τα γαμημένα ορκς.

Και ξέρετε όλοι ποια εννοώ, ναι;

 

Αυτά που μπαίνουν σε πινακοθήκες και καταστρέφουν έργα,

αυτά που μαζεύονται έξω από παραστάσεις και διαμαρτύρονται,

αυτά που προχθές έκαιγαν βιβλία

και που αύριο θα καίνε ανθρώπους.

Ίδιο ζάρι, διαφορετικές όψεις.

 

Μια ομάδα απαίδευτων δίποδων

που το κοντινότερο που ξέρει από τέχνη είναι ο σεφερλής και τα μπουζούκια,

έχουν τη δύναμη να κατεβάζουν πίνακες και παραστάσεις.

Έχουν την εξουσία να μας λένε τι θα δούμε και τι δεν θα δούμε.

Τι θα ακούσουμε και τι δεν θα ακούσουμε.

 

Να σημειωθεί βέβαια ότι και η πινακοθήκη και τα θέατρα είναι μέρη

ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ, ναι;

ΝΑΙ.

Κοινώς: δεν σου αρέσει, ΔΕΝ. ΤΟ. ΒΛΕΠΕΙΣ.

Δεν το στηρίζεις.

Δεν το πληρώνεις.

 

Αντίθετα, εμείς κάθε Κυριακή ΠΡΕΠΕΙ να ακούμε καμπάνες και παπάδες να ψέλνουν.

ΠΡΕΠΕΙ να βλέπουμε περιφορές σωμάτων και εικόνων γύρω γύρω.

ΠΡΕΠΕΙ να πληρώνουμε τη μεταφορά της φωτίτσας από τα ιεροσόλυμα ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ.

ΠΡΕΠΕΙ να πληρώνουμε παπάδες.

 

Αλλά παράλληλα ΠΡΕΠΕΙ να ανεχόμαστε και ότι μαλακία κατεβαίνει στο κεφάλι του κάθε αμόρφωτου.

Για να μη θίξουμε τη θρησκεία του.

Και αλήθεια.

Τόσο εύκολα θίγεται μια θρησκεία;

Θέλω να πω.. ξέρω πολλούς χριστιανούς που βλέπουν φανατικά ζαραλίκο..

Και περνάνε και πολύύύύύ καλά.

Και βλέπω και ορκς (γιατί αυτό είναι, έτσι; Δεν είναι κάτι παραπάνω.

Δεν είναι χριστιανοί. Δεν είναι καν άνθρωποι. Είναι μισάνθρωπα όκρς)

Γιατί δεν ξέρω πώς ένας ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ χριστιανός εκδηλώνει έτσι το μίσος του.

Πώς είναι τόσο βίαιος.

Πώς ορίζει το μεροκάματο του άλλου.

(γιατί φυσικά αν δεν γίνει η παράσταση, δεν πληρώνεται ο καλλιτέχνης).

 

Παράλληλα… αν είχαν πάει κάποιοι δωδεκαθεϊστές και ξήλωναν μια εικόνα από μια εκκλησία, γιατί «προσβάλει τη θρησκεία τους», ποια θα ήταν αντίστοιχα η στάση όλων αυτών..; Ή η «σωστή» θρησκεία είναι μία..;

 

Γενικά βέβαια, όλα αυτά είναι για ανθρώπους που σκέφτονται.

Και οι άνθρωποι που σκέφτονται, δεν είναι ορκς.

 

Το θέμα είναι ότι το αυγό του φιδιού έσπασε.

Και το φίδι μεγαλώνει.

Και οι εποχές που έρχονται είναι σκοτεινές.

Είναι θέμα χρόνου να αρχίσουνε να καίνε βιβλία..

Είναι θέμα χρόνου να αρχίσουνε να καίνε ανθρώπους..

 

Και θα κλείσω με μερικούς στίχους,

για να μη ξεχνάμε..:

 

«Είναι το μίσος, παράξενα φτιαγμένο

Αχόρταγο, κομπλεξικό και ξυρισμένο

[…]

Βαθιά θρησκευόμενο, δηλαδή στείρο

Με το σταυρό στο χέρι και ευχές από τον κλήρο»

 https://www.youtube.com/watch?v=RFzVjlzqKDA&ab_channel=%CE%92%CE%AD%CE%B2%CE%B7%CE%BB%CE%BF%CF%82

 

Υ.Γ.: Αν ο ζαραλίκος

(και ο κάθε ζαραλίκος)

κάνει μήνυση στην πόλη των τρικάλων – στο δήμο τρικκαίων,

(ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ)

ποιος θα τα πληρώσει αυτά..;

η δημοτική αρχή και τα θιγμένα χριστιανά..;

ή μήπως εκεί θα αρχίσουν να κλαίνε και να οπισθοχωρούν..;

Υ.Γ.2:

Μη μου σκάσετε οι χριστιανοί με το "μη μας τσουβαλιάζεις".

ΔΕ ΣΑΣ ΤΣΟΥΒΑΛΙΑΖΩ.

Μιλάω ΜΟΝΟ για τα χριστιανά ούρουκ χάι. 

ΜΟΝΟ. 

Ναι; Ναι. 

"Νέο Κύμα"

Κείμενο αγαπημένης αναγνώστριας, 

που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία της.

Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Σε αυτό συμφωνούν τόσο η Ψυχολογία και η Ψυχιατρική, όσο ακόμη και η Τέχνη. Προκειμένου να σωθεί όμως η ψυχή, θα πρέπει πρωτίστως να σωθεί το σώμα. Πόσο κουλ και ωραία μπορεί να είναι μια ψυχή σε ένα σώμα άρρωστο ή/και ετοιμοθάνατο; Εκτός κι αν μιλάμε για τη σωτηρία της ψυχής σε ένα άλλο σύμπαν, παράλληλο και ανεξερεύνητο.

Ακόμη και για τη μετά θάνατον "εγγυημένη" πρώτη θέση για λύτρωση στον παράδεισο - την πολυπόθητη αυτή μεταγραφή όλων όσων πιστεύουν στον τσαρλατανισμό της Εκκλησίας - αν δεν έχεις καθαρίσει τους λογαριασμούς σου σε τούτη τη γη, καμία πύλη δεν θα ανοίξει διάπλατα για να σε υποδεχτούν αναγεννησιακά αγγελάκια με αφράτα πωπουδάκια. Κοινώς, εδώ, σε τούτη τη γη είναι η κόλαση, εδώ κι ο παράδεισος.

Είναι τραγικό σε ένα συμβολικό δόγμα όπως είναι ο Χριστιανισμός, οι "πιστοί" να αγγίζουν επίπεδα γελοιότητας, πεπεισμένοι πως θα σώσουν την ψυχή τους γλείφοντας κουτάλια, ανάβοντας κεριά στα μανουάλια και φιλώντας εικονίσματα και χέρια ρασοφόρων. Παρασυρμένοι από την μαφία των ρασοφόρων αυτών Vigilantes - η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ουδεμία σχέση έχει με έννοιες όπως η αγάπη, η αλληλεγγύη, η συγχώρεση, αρετές θεμελιώδεις στον Χριστιανισμό - νταμιρωμένοι λοιπόν όλοι αυτοί οι επικίνδυνα ηλίθιοι "πιστοί", τί κάνουν σήμερα, σχεδόν ένα χρόνο μετά την εμφάνιση του κορονοϊού;

Αφού με λιτανείες στον πολιούχο Άγιο έστρωσαν το δρόμο για να προχωρήσει το δεύτερο κύμα πανδημίας και βύθισαν τη Βόρεια Ελλάδα και τις ΜΕΘ των νοσοκομείων στο κόκκινο αλλά και το μαύρο, αφού έκαναν καταμέτρηση και του τελευταίου πτώματος, τώρα διψάνε για νέο αίμα και προετοιμάζουν το τρίτο κύμα της πανδημίας. Αυτή τη φορά πανελλαδικά. Οι επικίνδυνα ηλίθιοι πιστοί συσπειρώθηκαν με τους ρασοφόρους τσαρλατάνους Vigilantes και κάνουν την επανάσταση τους. Ουρές έξω από της εκκλησιάς την πόρτα για να πάρουν μάτι το "Πνεύμα εν είδει περιστεράς" και να πιούν από το νερό το "αγιασμένο" που τους σερβίρουν.

Τί κι αν μαντρωθήκαμε στα σπίτια μας μακριά από αγαπημένους; Τί κι αν άνθρωποι έχουν καταστραφεί οικονομικά κλείνοντας τις επιχειρήσεις τους; Τί κι αν θρηνεί ζωντανούς και νεκρούς όλη η γη;

Η Εκκλησία ΑΕ και ο αποβλακωμένος όχλος - δεν είναι τυχαίος ο εκκλησιαστικός παραλληλισμός του Ποιμένα με το ποίμνιό του - προχωρούν ακάθεκτοι. Τίποτα δεν τους πτοεί, τίποτα δεν τους σταματά, εις το όνομα της επιδιωκούμενης Σωτηρίας της Ψυχής τους.

Εκείνο που σταματά είναι η ζωή μας, έτσι όπως την ξέραμε. Αυτή που στερούμαστε όλους αυτούς τους μήνες και αυτή που επιτρέπουν όλοι τούτοι οι ανίκανοι παρατρεχάμενοι της κυβέρνησης- τσίρκο να χάνεται μπροστά στα μάτια μας...

Παρακαλώ πολύ, να μην επιτρέψουμε άλλο να γίνει η απώλεια συνήθεια μας.

 

Α.Μ.

Αποστολή κειμένων στο: greekdafni@gmail.com

Αγαπημένη..

Εγώ τα έχω πει.. 

Και τα έχω ξαναπεί.. 

Με κάθε ψυχραιμία που ξέρουμε όλ@ ότι (δεν) διαθέτω..

Και θα συμφωνήσω για ακόμα μία φορά..

Με κάθε λέξη..

Δεν είναι καθόλου τυχαίος ο παραλληλισμός ποίμνιο - ποιμένας.. 

Δεν είναι καθόλου λογικό αυτό που γίνεται τριγύρω..

Και φυσικά δεν υπάρχει καμία λογική, σε καμία θρησκεία..

Ο χριστιανισμός που εγώ διδάχτηκα - και που δεν ασπάζομαι,

έχει περισσότερο να κάνει με την αγάπη, όπως είπες..

Και αυτή τη στιγμή, το μόνο που βλέπω από τους εκπροσώπους 

αλλά και από το "ποίμνιο" αυτής της θρησκείας,

είναι επικίνδυνες, μεσαιωνικές πρακτικές..

Λες και δεν αγαπάνε κανέναν άλλον.

Μη χριστιανό.

Ή διαφορετικό χριστιανό. 

Και δυστυχως, συνηθίζουμε την απώλεια σε αυτή τη χώρα.

Την απώλεια λογικής.

Την απώλεια κράτους - πρόνοιας.

Την απώλεια κάθε ίχνος τσίπας, στο βωμό μιας τέτοιας επιχείρησης όπως η Εκκλησία.

Συνηθίσαμε να κάνουν ό, τι θέλουν.

Συνηθίσαμε να το κάνουν όπως θέλουν.

Και ίσως τελικά - Κεμάλ - να είχαν δίκιο όσοι έλεγαν ότι δεν αλλάζει.. 

Ευχαριστώ για το κείμενο.

Ανυπομονώ για το επόμενο.

Σχολική Τέχνη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

άλλη μία μέρα, που ο κόσμος του ίντερνετ έχει συγκλονιστεί..

άλλη μία μέρα, που η ελληνική επικαιρότητα, ταράχθηκε..

άλλη μία μέρα, που η φοβερή και τρομερή υπουργός παιδείας μας, αποδεδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων..

και για να κάνουμε λίγο skip το intro,

γιατί δεν μου πάνε και πολύ τα δακρύβρεχτα,

μάλλον ήρθε η ώρα να πούμε δύο λόγια για το ελληνικό σχολείο και τις τέχνες.

Έχουμε και λέμε λοιπόν..

Το νέο αναλυτικό πρόγραμμα, εκτός από την κατάργηση της κοινωνιολογίας

(είπαμε, τα παιδιά θα γίνουν κομμουνιστές)

και την επαναφορά των λατινικών

(για την ωδή στην παπαγαλία θα πούμε κάποια άλλη στιγμή)

προβλέπει και την κατάργηση των καλλιτεχνικών

(ως μαθήματα επιλογής).

Παράλληλα βέβαια, έχουμε την επιστροφή στην κανονικότητα,

με τη διαγωγή να ξαναγυρίζει στα απολυτήρια,

και ίσως με τη νέα σεζόν τα σχολεία γίνουν και αρρένων – θηλέων,

ενώ δεν αποκλείεται η χρήση ποδιάς και βίτσας για να εξασφαλιστεί η διαγωγή των μαθητών και μαθητριών.

All in all, ένα ηρωικό, παραδοσιακό

«εμπρός πίσω», από κάθε άποψη και προς πάσα κατεύθυνση.

Αλήθεια όμως, γιατί πέσαμε όλοι από τα σύννεφα με τα καλλιτεχνικά..

Και βασικά..

ΠΟΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ..;

Ας δούμε λίγο την πραγματικότητα.

Μιλάμε για το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

Ναι;

Ναι!

Και ο μέσος νοήμων άνθρωπος που φοίτησε σε ελληνικό σχολείο, πιθανώς να μην έχει κάνει καλλιτεχνικά οριακά ΠΟΤΕ στη σχολική του ζωή!

Μας θυμάμαι στο δημοτικό, να «κλέβουμε» ώρες από τα καλλιτεχνικά και τη μουσική

(γιατί φυσικά ΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ;;;;)

και να τις χρησιμοποιούμε για να βγάλουμε την ύλη της γεωγραφίας..

(άλλο αδικημένο μάθημα, που διδάσκεται με τον πλέον ακατάλληλο τρόπο)

Ή των μαθηματικών..

Ζήτημα αν στο δημοτικό κάναμε σε έξι χρόνια ΔΕΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ.

Αν είπαμε δέκα τραγούδια.

Αν μάθαμε δέκα τραγουδάκια στη φλογέρα.

Δεν μιλάμε για πίνακες..

Δεν μιλάμε για παραστάσεις..

Για κινηματογράφο..

Για γλυπτική..

Όχι όχι, ΤΑ ΒΑΣΙΚΆ.

Όόόόόχι.

Πάντα (πάντα) κάτι θα ήταν πιο χρήσιμο από τα καλλιτεχνικά.

Και φυσικά, πεδίο δόξης λαμπρό στα καλλιτεχνικά μαθήματα, ήταν το γυμνάσιο.

To make things clear: είχα την τύχη να έχω εξαιρετικές μουσικούς και στις δύο πρώτες τάξεις του γυμνασίου.

Εξαιρετικές γυναίκες.

Με απίστευτες γνώσεις και όρεξη για δουλειά.

Guess what.

Δεν είχαν όλοι την ίδια τύχη.

Οι πιο πολλοί φίλοι από άλλα σχολεία είχαν το στερεότυπο του κομπλεξικού καθηγητή,

την καρικατούρα της κομπλεξικής καθηγήτριας:

βιβλίο μουσικής, παπαγαλία, εξέταση, τεστ και πάμε πάλι από την αρχή.

Ο, τι είχαμε και εμείς στην τρίτη γυμνασίου.

Μάθαμε μουσική..;

Όχι.

Μάθαμε για τη μουσική..;

Ούτε.

Ήμασταν τα μόνα παιδιά..;

Όχι.

Στο δε λύκειο, καμία επαφή, με τίποτα σχετικό με τις τέχνες.

Τόσο απλά, χωρίς αναλύσεις και εξαιρέσεις.

Και μεγαλώνοντας βλέπω ότι πάνω κάτω, όλοι και όλες στα ίδια είμαστε.

Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο.

Και οι εξαιρέσεις ελάχιστες, έως μηδαμινές.

Γιατί λοιπόν πέσαμε από τα σύννεφα με κάποια αντίστοιχη απόφαση της φοβερής και τρομερής υπουργού παιδείας..;

Τόσα χρόνια, πρακτικά, είχαμε καταργήσει τα καλλιτεχνικά.

Όσοι δεν τα είχαν καταργήσει, τα δίδασκαν πιθανότατα με λάθος τρόπο.

Προωθώντας ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙ την ατελείωτη παπαγαλία..

Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα μαθήματα των καλλιτεχνικών.

Έχει να κάνει με τη διδασκαλία των τεχνών γενικότερα.

Ποτέ κανένας μαθητής δεν έμαθε να διαβάζει ποιήματα..

Ποτέ καμία μαθήτρια δεν έμαθε να βλέπει ταινίες..

Καμία επίσκεψη όπως θα έπρεπε σε κάποιο μουσείο,

καμία αναφορά στις τέχνες και στη συμβολή τους στον πολιτισμό.

Ή μήπως ξεχνάμε ότι, με το που παίρναμε τα βιβλία της ιστορίας,

και μας ενημέρωναν για την ύλη, τα κεφάλαια για τις τέχνες ήταν πάντα εκτός..;

Δεν εξετάζαμε τις τέχνες, ούτε καν ως πτυχή της ιστορίας.

Ξέραμε μόνο να παπαγαλίζουμε.

«Ο λόρδος βύρωνας, σπουδαίος φιλέλληνας, έγραψε ποίηση για την ελλάδα»

ΚΑΙ ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΑΝΤΟΛΕΣ.

Μέχρι εκεί έφτανε η διδασκαλία της τέχνης.

Τόσο όσο να μπορούμε να το καυχηθούμε..

«Φτιάξαμε κούρους, κόρες, Παρθενώνα, μάρμαρα, γλυπτά»..

Αυτό.

Αναφορά.

(και μάλιστα με μορφή αχταρμά).

Κάπου σε κάποιο βιβλίο στα πρώτα χρόνια του δημοτικού.

Και μετά τέλος.

Γιατί λοιπόν πέσαμε ξαφνικά από τα σύννεφα..;

Αυτό είναι το ελληνικό σχολείο..

Αυτό είναι το ελληνικό σχολείο χρόνια τώρα..

Διαμορφώνει σύγχρονους έλληνες και ελληνίδες, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΕΧΝΗ.

Δεν είναι λοιπόν να απορούμε που ο μέσος έλληνας, θεωρεί μουσικούς, ηθοποιούς, τραγουδιστές και χορευτές ως επαγγέλματα πολυτελείας..

Δεν είναι να απορούμε που η μέση ελληνίδα θεωρεί τον Ελ Γκρέκο και τον Θεόφιλο μπογιατζήδες και τον Χαλεπά καλουπατζή.

Όχι, δεν είναι να απορούμε.

ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.

Και αυτές οι ταυτότητες πολιτών, δε θα αλλάξουνε με 2-3 ώρες ελεύθερο και γραμμικό σχέδιο στο λύκειο

(ΠΟΥ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΑ – ΔΕΝ ΛΕΩ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ).

Και αυτές οι ταυτότητες πολιτών, ψήφισαν τους άριστους.

«Γιατί κάθε λαός παίρνει αυτό που τους αξίζει»

(Στίχοιμα, μιας και μιλούσαμε για τέχνη:

https://www.youtube.com/watch?v=KUcmU6az7vs )

Αποστολή κειμένων: greekdafni@gmail.com

Επόμενη στάση: Μεσαίωνας / Next station: Meseonas

Ηθική..

Ποτέ δεν μου άρεσε ως έννοια.

Ποτέ δεν την κατάλαβα..

Κοινωνικές συμβάσεις, καθορισμένες γεωγραφικά  και διαπολιτισμικά..

Ποτέ κανείς δε νοιάστηκε..

Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του.

Υπάρχει όμως καθολική..;

Δεν έχω καταλήξει..

Και δε με αφορά και άμεσα..

Εξάλλου αν υπάρχει «καθολική ηθική», μάλλον είναι η πλέον ανήθικη..

Έχοντας πει λοιπόν όλα τα παραπάνω, έρχομαι τώρα να σχολιάσω τις περιβόητες αφίσες του μετρό..

Με πολλά πράγματα διαφωνώ..

Με πάρα πολλά πράγματα νευριάζω..

Αλλά πραγματικά, είναι αυτό το πράγμα ό, τι πιο ανήθικο (από κάθε άποψη) έχω δει τα τελευταία χρόνια να κυκλοφορεί σε δημόσια θέα..

Ποιος διάολο έδωσε άδεια να κυκλοφορήσει κάτι τέτοιο..;

Ποιος τύπωσε και ανάρτησε κάτι τέτοιο, σε κεντρικότατα σημεία της πόλης..;

Ποιος φέρει την ευθύνη..;

Και στην τελική, πώς τόλμησε..

Είσαι μια γυναίκα, η οποία μόλις έχεις κάνει έκτρωση..

Για τους δικούς σου λόγους.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΛΟΓΟΥΣ.

Και βλέπεις αυτή την αφίσα..

Τι κάνεις;

Πώς νιώθεις;

Τι σκέφτεσαι..;

Και γιατί κανείς δεν δείχνει καμία ενσυναίσθηση στις γυναίκες αυτές..;

Αντίστοιχα..

Έχεις μάθει πρόσφατα ότι είσαι έγκυος..

Και δεν επιθυμείς να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί.

ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ  ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΛΟΓΟΥΣ.

Πώς νιώθεις βλέποντας αυτό το έκτρωμα..;

Και τι σκέφτεσαι..;

Και αν εκείνη τη στιγμή, μέσα στον πανικό σου, φουντάρεις στις γραμμές του μετρό από δίπλα;

Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη..;

Και για να τελειώνουμε με αυτό το θέμα.

Δεν είναι αστείο.

Έχουν γίνει αγώνες για να αναγνωριστεί το δικαίωμα της κάθε γυναίκας στην έκτρωση.

(Για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του σώματος, δε θα μιλήσω.

Φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει ακόμα.)

Και ξέρετε τι;

Τα δικαιώματα υπάρχουν για να τα χρησιμοποιούμε!

Αλλιώς είμαστε στον μεσαίωνα!

Ααα.. και μπορούμε να είμαστε περήφανοι!

Η αθήνα έγινε η μόνη πόλη που έχει μετρό τον μεσαίωνα!!!

Γιατί αυτό είμαστε, μην κοροϊδευόμαστε..

Βγαίνεις έξω και βλέπεις αυτό.

Ναι, δεν είσαι δύση εν έτει 2020.

Είσαι κάτι άλλο.

Είσαι ένα μεσαιωνικό απολίθωμα, που με επικλήσεις στο συναίσθημα και 

λοιπές ηθικολογίες της πούτσας και συγκινησιακό λόγο, προσπαθείς να περάσεις το δικό σου, 

προκρίνοντας κάποιο σλόγκαν με τίτλο "πες ναι στη ζωή".. 

Και για να περάσουμε και στο δεύτερο θέμα της εκπομπούλας μας για σήμερα..

Βλέπω και τα σχόλια δεξιά και αριστερά..

Θέλω να σταθώ σε κάποια..

Καταρχας..

Γιατί σχολιάζουν τόσοι άντρες;;

Σας λέμε εμείς τι να κάνετε με τον κώλο σας ρε φίλε;

Όχι.

Αφήστε τις μήτρες μας ήσυχες.

(Και το υπόλοιπο σώμα μας)..

Ποιος σας ζήτησε να παίρνετε θέση και μάλιστα να είστε και κατά της δικής μας αυτοδιάθεσης;

Και επειδή πολλές μαλακίες λέγονται και σε αυτό το κομμάτι..

Ναι, η αυτοδιάθεση και το δικαίωμα ζωής της μητέρας, είναι πιο σημαντικό.

Τέλος.

Είναι μετρημένα κουκιά.

Έχεις κάτι άυλο και άμορφο μέσα σου, χωρίς συνείδηση, χωρίς αισθήματα, χωρίς νευρικό σύστημα πλήρως ανεπτυγμένα!

Δεν πονάει, δεν υποφέρει!

Ναι, η ζωή της γυναίκας έχει ξεκάθαρα προτεραιότητα.

Για να μην θίξουμε και όσους λένε «ναι εντάξει να γίνεται έκτρωση μόνο σε περιπτώσεις βιασμών ή όταν το παιδί έχει πρόβλημα..»

Για μισό λεπτό ρε παιδιά!

Καταρχας, πώς θα αποδειχτεί μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ότι ήταν βιασμός; Δεν ξέρετε πόσο καθυστερεί η δικαιοσύνη ακόμα και σε θέματα σοβαρά και ξεκάθαρα; Πώς θα γίνει να αποφανθεί τόσο εύκολα ώστε να είναι η άμβλωση ακίνδυνη για την γυναίκα;

Κατά δεύτερον.. ποιο είναι το «πρόβλημα» που δικαιολογεί την άμβλωση..; Πρέπει το παιδί να έχει πρόβλημα στην καρδια; Εγκεφαλικό; Σωματικό; Τι; Γιατί «πρόλβημα» κάποτε ήταν και το να γεννηθεί κορίτσι..  Και επίσης.. αν γίνει έκτρωση και τελικά μετά από πέντε μήνες βρεθεί «θεραπεία» γι’ αυτό το «πρόβλημα»..; Γίνεται η γυναίκα πιο ανήθικη και δολοφόνος ξανα..;

Για να τελειώνουμε λοιπόν..

Μην ανακατεύεστε με θέματα που δε σας αφορούν!

Αφήστε τις ενδιαφερόμενες να αποφασίσουν για το σώμα τους μόνες τους.

Κάψτε και αυτή τη γαμημένη αφίσα στο μετρό στο Σύνταγμα (τι ειρωνεία;)

Και αν όντως θέλετε να κάνετε κάτι για να μην είναι τόσο αυξημένος ο αριθμός των εκτρώσεων, ασχοληθείτε με τη σεξουαλική αγωγή!

Βάλτε την στα σχολεία.

Στα φροντιστήρια.

Στα πάρκα.

Στο λιμάνια.

Στα τρένα.

Παντού.

Ενημερώστε τον κόσμο.

Μιλήστε για θέματα που αφορούν το σεξ και τις ασφαλέστερες πρακτικές στα παιδιά.

Ναι.

Στα παιδιά.

Από το δημοτικό.

Να μάθουν το σώμα τους.

Το σώμα του απέναντι.

Τους τρόπους αντισύλληψης.

Τους τρόπους προφύλαξης από ΣΜΝ.

Και τους τρόπου με τους οποίους κάθε ανεπιθύμητη κατάσταση διορθώνεται ή αντιστρέφεται.

Δεν είναι ντροπή να ξέρουμε για το σεξ.

Είναι ντροπή να ζούμε σε σύγχρονο μεσαίωνα.

Αποστολή κειμένων στο: greekdafni@gmail.com

Υ.Γ.: Επειδή κάποιος βαρεμένος πάντα βρίσκεται, να ξεκαθαρίσουμε κάτι.

Σκοπός είναι να αναδειχτεί η αυτοδιάθεση κάθε γυναίκας.

Να μπορεί η ίδια, ανεπηρέαστη όσο το δυνατόν, να αποφασίζει για το σώμα της.

Για το αν θέλει να γίνει μάνα ή όχι.

Για το αν θέλει να έχει ένα, δύο, δέκα παιδιά ή όχι.

Για το οτιδήποτε έχει να κάνει με το σώμα της ή/και την υγεία της.

Διότι για αυτή την αυτοδιάθεση παλεύουμε κάθε μέρα, ακόμα και για αυτονόητα θέματα..