18 Σεπτέμβρη

Και έφτασε 18 Σεπτέμβρη..

Και κάπου εκεί που άρχισε να πιάνει το μώβ,

Και να πέφτει ο ήλιος..

Άρχισε από πίσω να ακούγεται το Bella Ciao..

Το «εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά»

Μαζί με το «Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ..»

Και για όποιον δεν το κατάλαβε..

Πάνε 4 χρόνια από τότε που πέθανε ο παύλος..

Δεν τον ήξερα..

Τον ήξεραν κάποιοι γνωστοί μου..

Δεν έχει και σημασία..

Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα εξοργίζομαι..

-και δυστυχώς όχι μόνο αυτή-

…

  

Δεν ήταν ο πρώτος που σκοτώθηκε από φασίστα..

Δεν θα είναι (δυστυχώς) ο τελευταίος..

Μακάρι ένα τραγούδι του να άλλαζε τον κόσμο..

Αλλά δεν ξέρω και αν αλλάζει..

Αποφεύγω να συζητάω για την δολοφονία του..

Πάντα οργίζομαι ακόμα πιο πολύ..

Γιατί κάποιοι πάντα θα βρίσκουν τρόπο να την εκμεταλλεύονται.

Για χρήματα, για κοινό, για τηλεθέαση, για μόστρα..

Κάναμε τα στραβά μάτια..

Έφτασαν «οι φαλακροί δίπλα στον κόρφο μας»

Και τώρα τι;

Βγαίνουμε 18 Σεπτέμβρη να κάνουμε τι;

Να φωνάξουμε; Μία ωρίτσα..

Και μετά να πιούμε καφέ..

Ή ρετσίνες.. ή μπύρες..

Μέχρι τον επόμενο Σεπτέμβρη..

  

Μέχρι τότε, θα αφήσουμε τον ομοφοβικό να βρίζει τον γκέι και την λεσβία μπροστά μας..

Θα αφήσουμε τον γείτονά μας να βρίζει τους πακιστανούς «που μας κλέβουν την δουλειά»..

Θα βρίζουμε την γυναίκα που «πηδιέται με όποιον βρει»..

Θα κλείνουμε τα μάτια για να μην βλέπουμε το bullying που δέχεται το παιδάκι..

Θα αγνοούμε τα σχόλια του ελληνάρα που στους παραολυμπιακούς θα σχολιάσει γι’ αυτά τα «ανάπηρα υβρίδια».. 

Και όποτε θέλουμε μια ψήφο, θα θυμόμαστε τον παύλο..

Όποτε θέλουμε να συγκινήσουμε σε ένα λάιβ, θα θυμόμαστε τον παύλο..

Και μετά, θα πάμε και σε μια πορεία και θα εξιλεωθούμε..

(και αργότερα, όταν θα πίνουμε τις μπύρες μας, θα σχολιάσουμε και «την κουνιστή που πέρασε και το γυαλίζει το πόμολο»

.. ή «την πουτάνα που στα 17 της γκαστρώθηκε»..

Ήθελα να γράψω πολλά η αλήθεια είναι..

Αλλά δεν νομίζω ότι έχει και νόημα..

Γιατί και ο ίδιος νομίζω δεν θα έγραφε πολλά.. 

Το μίσος ξεκινάει από μας.

Είναι μέσα μας..

Και είναι παντού..

Δεν ανέβηκαν οι καραφλοί μέσα σε ένα βράδυ..

Ανεβαίνουν ΚΑΘΕ φορά που στην εφορία ακούγεται «ε ρε χρυσή αυγή που σας χρειάζεται» και εσύ δεν μιλάς.

Εγώ δεν μιλάω.

Εμείς δεν μιλάμε.

Ανεβαίνουν κάθε φορά που παρκάρεις στην ράμπα αναπήρων.. 

Κάπου εκεί μέσα στο σχολείο είχα δεχτεί και εγώ επιθέσεις..

Όχι τόσο σωματικές όσο ψυχολογικές..

Από φασίστες.

Από παιδιά 17 &  18 χρονών.

Χρυσαυγίτες.

Στα γραφεία.

Κάθε μέρα.

Φασιστάκια εκκολαπτόμενα.

Γεμάτοι μίσος.

Γιατί ήμουν διαφορετική. Γιατί είχα τζίβες, γιατί έβγαινα, γιατί διασκέδαζα.

Δεν βρέθηκε ούτε ένας να με υπερασπιστεί.

Και τώρα ξαφνικά όλοι εκείνοι είναι στην πορεία για τον παύλο..

Σκότωσε πρώτα τον φασίστα που κρύβεις μέσα σου.

ΑΥΤΟ χρωστάς στον παύλο.

Μάθε στο παιδί σου να αγαπάει το προσφυγάκι,  το παιδί στο αναπηρικό..

Το παιδί χωρίς γονείς. Το παιδί με τον καρκίνο που δεν έχει μαλλιά από τις χημειοθεραπείες.

Και μετά βγες και διαδήλωσε.

Αλλά με την συνείδησή σου καθαρή.

Γνωρίζοντας ότι αυτοί οι γελοίοι, δεν ανέβηκαν εκεί

(και) με τις δικές σου πλάτες.

  

Και γνωρίζοντας ότι δεν φάσκεις και αντιφάσκεις μέσα σου και έξω σου. 

Μην γίνεσαι το μαχαίρι στα χέρια του κάθε ρουπακιά

Γίνε ο στίχος σε κάθε τραγούδι του παύλου..

Και του κάθε παύλου..

Υ.Γ.1: το κείμενο ανέβηκε για πρώτη φορά πριν δύο χρόνια στο blog του Άκυ:

 (http://akysmitsoulis.blogspot.com/2017/09/18.html?q=18)

Από τότε, οι "φαλακροί" ως "κόμμα" έχουν βγει από τη Βουλή.

Έχουν απορροφηθεί αλλού. 

Η δίκη συνεχίζεται.

Και βλέπουμε όλοι τι θα γίνει.

Η μάνα του παύλου κάθε μέρα στην αίθουσα της δίκης παραδίδει μαθήματα.

Μέσα και έξω από αυτή. 

Ποιος να της πει τι..; 

Ποιος δικαστής..; 

Ποια απόφαση..; 

Ποιος φασίστας (φαλακρός ή μη, με κοστούμι ή όχι, με μαχαίρι ή χωρίς)..;

Η μάνα του παύλου έχασε το παιδί της.

Η μάνα του παύλου, βρήκε πολλά άλλα παιδιά.

Παιδιά που την σταματάνε στο δρόμο και την φωνάζουν "μάνα". 

Δικαίωση δε θα βρει ποτέ.

Και πιθανώς ούτε ησυχία.

 Υ.Γ. 2: Υπάρχει ένα τραγούδι:

"Άμα σου τύχει να απαντήσεις και τον παύλο,

να του μιλήσεις, είναι ένας παλιός μου φίλος.

και έτσι και έχουνε φασίστες και εκεί πάνω,

να μην σε νοιάζει θα σε προστατέψει εκείνος.."

( https://www.youtube.com/watch?v=B407RQHLNrE ) 

Από τον "φασίστα" μέσα μας, ένα πράγμα μπορεί να μας προστατέψει.

Το διάβασμα.

Μόνο έτσι ανοίγουν τα στραβά μας.

Σταματάμε να βλέπουμε έθνη, σημαίες, σύνορα, φύλα, γένη.

Αρχίζουμε και βλέπουμε Ανθρώπους.

Αποστολή κειμένων: greekdafni@gmail.com